3,3 miljoen euro voor wat we al heel lang weten?
Het is Daniëlle Jansen gelukt een subsidie bij de EU te krijgen – 5 jaar en 3,3 miljoen voor een onderzoek bij 4 (wel vier!) landen voor het ontwikkelen van interventies om in Nederland, Griekenland, Polen en Slowakije de vaccinatiegraad bij ‘achtergestelde gemeenschappen’ te verbeteren. In Nederland koos ze daarvoor HPV-inentingen bij Turkse en Marokkaanse meisjes, omdat die ook ‘worden geconfronteerd met belemmeringen in de toegang tot de gezondheidszorg omdat deze vaak onvoldoende inspeelt op hun specifieke behoeften en context. Denk aan armoede, een andere taal, beperkte gezondheidsvaardigheden of sociale uitsluiting.’.
Echte Nederlandse wetenschappers zijn inmiddels al lang bezig dit nader te onderzoeken en op basis van de gegevens interventies te ontwikkelen, zoals GGD Rotterdam-Rijnmond en het “Feminine” onderzoek van het RIVM. Zo ook in de rest van Europa: 1225 artikelen op Medline, rapporten WHO en ECDC en meer dan 55 miljoen hits (!) op Google Scholar (alleen al over Europa).
Dat onderzoek gefinancierd wordt waar al – ook over de landen in kwestie – talloze onderzoeken over zijn gepubliceerd is toch wel heel bijzonder. De kans dat dit onderzoek iets zinnigs gaat opleveren, laat staan effectieve interventies genereert, is – zeker gezien het track-record van DJ – nagenoeg nihil. Als EU Expert Assessor zou ik de aanvraag dan ook nooit hebben toegekend.
Over track-records: in het MOCHA (Models of Child Health Care Appraised) project[1] geeft zij in haar eindrapport (na 2,5 jaar…) in de Executive Summary al aan ook al niet te begrijpen wat een ‘cost-effectiveness analysis’ eigenlijk inhoudt.[2] En dat was nog wel een van de belangrijkste onderwerpen en doelen van MOCHA (zoals ook in de titel van het project te zien). Je vraagt je af waar zij al dat geld aan besteed heeft: niet aan de voorgenomen en na een paar maanden spoorloos verdwenen twee promovendi, ook niet aan écht goed onderzoek (databases – moeilijk, moeilijk; zie eerdere berichten) en zeker niet het bepalen van kosteneffectiviteit. Reijneveld had oorspronkelijk een zeer beperkte rol in dit project, maar de uitbreiding daarvan dankzij DJ zal zeker het nodige hebben gekost.
Ik ben dan ook benieuwd waar deze 3,3 miljoen aan zal worden besteed.
Kortom: 5 jaar en 3,3 miljoen voor slechts 4 landen, waarvan in ieder geval één (Nederland) al voldoende en in ieder geval betrouwbaar onderzoek heeft gedaan, om interventies te creëren waarvan DJ zelf methodologisch en inhoudelijk nauwelijks verstand van heeft.
Ik heb medelijden met de deelnemers aan het project. En ik wens de 2026 EU Expert Assessor sterkte met het beoordelen van de resultaten.
_________________________________________
[1] een project waar ik 7 ton voor had binnengehaald en ik DJ helaas leider van had gemaakt, om er vervolgens door haar met leugens, valse beschuldigingen én intensieve hulp van Reijneveld uit te worden gewerkt.
[2] Blz. 9: Although we were not able to build comprehensive models on SHS and AHS and relate these models to health outcomes, this project has resulted in a valuable overview of
the different features and indicators of which SHS and AHS in different countries exist.
Voor de eigenlijke reden voor het nalaten van deze analyse, zie Hoofdstuk 4 van mijn overzicht van de JGZ ontwikkelingen waarin met de bekende leugens en bedrog wordt geprobeerd te bewijzen dat JGZ kosteneffectief is (zie daartoe vooral het Rapport Dam).