HET GEVAL BETTY (EN KARIN) – vervolg

 

Korte geschiedenis (zie ook verslagen):

In mei 2015 gesprek met Menno over Stichting – hij was het helemaal met een en ander eens (onafhankelijkheid, landelijke uitstraling, kwaliteitsbewaking) totdat bleek dat jij en Karin niet in het bestuur zouden blijven. Pas in september 2015 weer een overleg waarin we spraken over het Preferred Partnership en de verwevenheid met het UMCG.

Vlak na dat overleg vond Menno eindelijk de stok om mij te slaan in de vorm van een valse beschuldiging over Daniëlle. In zijn reactie op mijn verslag van het overleg gaf hij ook aan dat hij de Stichting zou aanpakken – zie zijn email. Daarnaast gaf hij een geheel eigen versie van het verslag – ook jij hebt gezegd dat je dat een onjuiste weergave vond. Eerder al had hij een vier pagina’s tellende klacht over mij ingediend bij Rob compleet met de beschuldiging.
Jij sprak met Menno en je conclusie was dat er sprake was van een verschil in perceptie – een boeiende interpretatie van de wijze waarop hij had gehandeld. Daarnaast was plotseling het tijdstip van het oprichten van de Stichting te vroeg geweest, hoewel wij tijdens het overleg onder meer hadden gezegd het te willen regelen vóór 1 oktober vanwege je vakantie daarna.
Menno raadde aan ook te spreken met Manna en die had – uitermate verwonderlijk – in principe hetzelfde verhaal met wat eigen uit de lucht gegrepen invullingen (‘geld op de plank’ e.d.). Jouw reactie was dat daarover in het bestuur moest worden gesproken omdat je concludeerde dat een en ander anders was gegaan dan ik had voorgesteld.

 

Vanaf december heb je met Rob gesprekken gevoerd.

Wat is er in de gesprekken bereikt? Niets, tenzij je de algehele uitverkoop van de Stichting een wezenlijke bijdrage vindt. In wezen hadden ik na de achterbakse email van Menno richting Graham de licentie meteen kunnen overdragen en na de dreigbrief van Rob (en later Robert Jansen – het is uiteraard geen toeval dat die memo werd doorgestuurd) de website kunnen overdragen. Het resultaat zou hetzelfde zijn geweest.

Het verloop werd gekenmerkt door een aantal boeiende draaibewegingen van jouw kant:

• onafhankelijkheid was niet meer zo belangrijk
• landelijke uitstraling was ook zo wel voor elkaar
• kwaliteitsbewaking kon ook binnen het UMCG (hoewel ik hard moest knokken om de farma buiten de deur te houden – iets wat met name Sijrike c.s. niet zo’n probleem zouden vinden).
• herstellen van het contact met mensen van de afdeling was niet belangrijk en afhankelijk van de uitkomst van het overleg
• kwaliteitsbewaking, onder meer door het niet als bestuurslid aanvaarden van afgevaardigden van Sector F niet meer nodig

Daarnaast heb ik behoorlijk wat zaken over mijn kant laten gaan (afgezien van bovenstaande):

1. verwijderen van mijn naam op de website als contactpersoon
2. accepteren dat jij als een soort voorzitter van de Stichting fungeerde
3. accepteren dat ik geen gesprekspartner zou kunnen zijn bij Rob en Erik
4. accepteren dat een POG bijeenkomst zou worden georganiseerd met jou als voorzitter
5. accepteren dat de mensen van de afdeling van Menno geen contact meer met mij mochten hebben (dat is tot op de dag van vandaag van kracht).
6. uitstel van terugbetaling van de door mij voorgeschoten bedragen uit ons toekomende licentiekosten door Manna.
7. het kwalificeren van de werkzaamheden van Els als ‘familiegebonden’ en daarom niet van belang voor de verdere ontwikkelingen (en wel praten met Manna maar niet met Els).
8. uitsluiten van mij als aanspreekpunt hetgeen inhoudt dat het contactverbod in stand wordt gehouden (iets dat Manna al tegen Els had gemeld).

Los daarvan is enige mogelijkheid tot het in stand houden van het Fonds door de oeverloze vertraging effectief de grond in geboord. Dit was een uitstekende mogelijkheid geweest de machinaties van Menno een halt toe te roepen. Door de zeer trage behandeling van Rob is nu de mogelijkheid hiertoe verdwenen. Ik heb herhaaldelijk op de mogelijkheden gewezen, maar vanwege uiteraard mijn paranoïde inslag was dat kennelijk niet opportuun. En nu is het dus te laat.
Ook een ‘overname’ door het ZIF of vergelijkbare acties hadden we kunnen bespreken (maar waarschijnlijk niet in belang Karin).

Dit alles om een overleg met Rob niet te bemoeilijken. Daarbij viel ook op dat je het nodig vond om Manna uitgebreid te complimenteren met de – in wezen onjuiste – behandeling van lopende zaken. Daarbij vond je het kennelijk niet belangrijk dat ze over het feit dat ze logischerwijze geen toegang meer had tot de website emails had gestuurd naar niet alleen Menno en Obbe maar ook naar Rob.
Over het mij niet uitnodigen voor het afsluitende symposium rond het door mij ingebrachte en geregelde onderwijsdeel zei je geen woord.

Verder was de veronderstelling dat vanuit het UMCG een oekaze zou uitgaan omtrent samenwerking met de Stichting volkomen uit de lucht gegrepen (kwam dat van Rob?). Meerdere mensen, waaronder Eduard verzekerden mij dat daarvan absoluut geen sprake kon zijn. Overigens is de RvB van het UMCG nergens bij betrokken – dit is puur actie vanuit Sector F.
Gezien de laatste eisen van Rob en Erik kan je nu toch echt niet meer ontkennen dat mijn inschatting van de gang van zaken juist was: overname van de Stichting door Sector F, waarbij bovendien een aanstelling van waarschijnlijk Manna als bestuurslid zeker wordt gesteld en dat van enig handelen vanuit (het belang van) het UMCG absoluut geen sprake was. Betaling van enige compensatie is volledig onzeker en m.i. iets wat nimmer zal plaatsvinden – althans zeker waar het het geld voor het oprichten van de Stichting betreft.

Van jouw – langzamerhand ronduit ergerlijk wordende – beschuldiging van paranoïd gedrag blijkt dus geen sprake, eerder van een – voorzichtig gesteld – bijzonder opvallende en voor Menno uitermate van pas komende naïviteit van jouw kant, tenzij jij – ook al gezien je volledige herziening van eerder aangehangen standpunten – eigenlijk altijd van mening bent geweest dat de Stichting inderdaad eigenlijk bij het UMCG hoorde.
We hadden uitstekend zonder Menno verder kunnen gaan – Manna heeft nog niets nieuws binnengehaald; ze teert nu nog volledig op mijn inspanningen en haar promovenda is uit zicht verdwenen. In de vijf afgelopen jaren heeft zij één artikel weten te produceren. Van haar moet je het dus niet hebben, tenzij ook zij (discussie met Sijrike en Annemarie) inmiddels van mening is dat de farma een goede optie is – en wie zal haar tegenhouden binnen het bestuur….?