Het geval Daniëlle Jansen (DJ)
Toen Gezondheidswetenschappen nog een plezierige werk-omgeving was had ik regelmatig contact met DJ. Wij wisselden vaak onze meningen uit als het ging om de publicaties van de Jeugdgezondheidszorg (AJN) en wat onze gedachten hierover waren. Ook werd vaak informatie uitgewisseld over SAR en dan vooral de manier waarop hij de hem ongevallige medewerkers het leven zuur maakte. DJ had in dat verband ook zelf inmiddels een coach-traject gevolgd om hiermee beter te kunnen omgaan.
Mede op basis van deze goede samenwerking had ik haar in 2013 vice-president gemaakt van de door mij in 2001 opgerichte EUPHA Section Child and Adolescent Public Health (CAPH) en in 2015 zelfs president.
Inmiddels hadden mijn contacten bij Imperial College (Mitch Blair en Michael Rigby) in London een Horizon2020 Grant verworven. Hiervan zou €700.000 toekomen aan het UMCG. Ik zou daarin leider worden van een tweetal Workpackages en een Country Agent positie krijgen.
Ik heb DJ toen vanwege mijn naderende pensionering in overleg met Imperial leider gemaakt van de twee Workpackages (zie ook onder Manna Alma) en zou alleen Country Agent blijven.
DJ en ik hebben in 2015 uitgebreid overleg gehad (waarbij ze regelmatig naar mijn huis kwam, compleet met haar kinderen) en besproken hoe een en ander kon worden vormgegeven. Bij de gesprekken met Imperial voerde ik het woord omdat het Engels van DJ nog slechter was dan dat van SAR.
Omdat ik na mijn pensioen absoluut niet op welke wijze dan ook wilde samenwerken met SAR, heb ik met Imperial gesproken over een (onbetaalde) functie als Country Agent bij Imperial. Dit was nagenoeg rond, maar helaas vertelde ik dit DJ en tijdens een telefoongesprek hierover begon ze op schreeuwerige wijze te vertellen, dat daarvoor geen geld was en dat ze daarover beslist moest spreken met Imperial (Mitch Blair). Ik heb toen het gesprek met haar beëindigd met de opmerking dat we daar later maar over moesten hebben omdat zij op dat moment weinig zinvol bezig was.
Na haar gesprek kreeg ik een e-mail van Mitch met een mij volstrekt onbegrijpelijke inhoud (bijlage DJ 1).
Mijn grote fout was toen dat ik die e-mail ter informatie toezond aan DJ, die daarmee meteen naar SAR liep – zoals eerder aangegeven wist ik toen niet dat ze al heel lang uitgebreid contact met SAR had over zowel de EUPHA als MOCHA. In die tijd werd door hen ook de aanstelling van een tweetal promovendi afgesproken, waar al snel slechts één van overbleef. De aanstellingen waren dan ook vooral gericht op een minimaliseren van het bedrag wat ik zou krijgen als Country Agent en natuurlijk het vrijmaken van geld voor SAR en DJ zelf.
Voor het handelen van DJ (bijlage DJ 2; ‘Tijdlijn’).
Het gevolg hiervan was dat SAR zijn kans schoon zag en op basis hiervan eerst mij wilde dwingen mijn excuses aan te bieden aan DJ (wat ik uiteraard weigerde) en vervolgens een paar dagen later via Rob Hiemstra (zie daar) een klacht over mij indiende die zo dom opgesteld was en zo vol zat met aantoonbare leugens dat ook de door mij hiervoor ingehuurde advocaat er geen enkele moeite mee had (bijlage DJ 3).
Niettemin was dit de start van een paar jaar durend project van SAR om mij mijn verdere wetenschappelijke activiteiten op alle mogelijke manieren volledig onmogelijk te maken – conform dus zijn eerder door mij beschreven persoonlijkheidsstoornis en ook zijn eerdere gedrag ten aanzien van mijn onderzoek over Jeugdgezondheidszorg. Zie hierover ook het deel ‘(Werk)ervaringen met SAR’ (in Naschrift).
Inmiddels had DJ met de hulp van SAR mij uit mijn section CAPH laten zetten. Dit was vooral omdat SAR hierover voor haar gesprekken voerde met de Presidents van de EUPHA.
Aanvankelijk heb ik hen duidelijk proberen te maken dat DJ volstrekt onbetrouwbaar was en daarom geen positie zou mogen hebben in mijn section (ik had zelfs een ander potentieel goede president voor de section gevonden, maar daar werd door DJ samen met SAR al snel een stokje voor gestoken). Dat is toen helaas niet gelukt (bijlage DJ 4).
Een tweede poging om met bedrog en leugens weer president van CAPH te worden mislukte omdat de EUPHA dit zo langzamerhand toch echt onbetamelijk begon te vinden (EUPHA voorkomt 2e poging presidency CAPH DJ). Wel wist ze met hulp van SAR (en ook Mitch) nog een functie te veroveren in CAPH. Haar kennis en kunde is natuurlijk volstrekt onvoldoende (zie de diverse ‘Berichten’ over haar), maar met de hulp van bovenstaanden is het dan toch nog gelukt.
Hoewel er nog vele andere voorbeelden zijn van het verwerpelijk gedrag van DJ lijkt mij bovenstaande inclusief de bijlagen voldoende om een en ander duidelijk te maken. Hierna volgen de beschrijvingen van het gedrag van de andere medewerkers, maar dan in wat kortere versies. Het lezen van bijlagen is tenslotte niet een uitermate plezierige bezigheid.