In het NRC artikel over vaccinatieplicht (23 augustus jl.) geeft Professor Gunning aan dat een verhoging van het aantal contacten van ouders met medewerkers van het consultatiebureau mogelijk de weerstand tegen vaccinatie zou kunnen verminderen. Het is duidelijk dat zij niet op de hoogte is van de ontwikkeling van consultatiebureaus in de laatste decennia – een ‘wake-up call’ is niet eenvoudig bij een instelling die al decennia in diepe slaap is verzonken.
Veel met name hoger opgeleide ouders mijden na een paar contacten ‘het consternatiebureau’ vanwege de veelal achterhaalde, onnodige en zinloze informatie die daar wordt verstrekt, nog los van de ridicule vragenlijsten die zij dienen in te vullen. Juist om die reden gaan deze ouders op zoek naar websites met informatie over in dit geval vaccinatie en komen dan als vanzelf terecht bij de volksgezondheidbedreigende websites van bijvoorbeeld de Ned.Ver. Kritisch Prikken.
De anti-vaxxer populatie is (vreemd genoeg?) over het algemeen hoger opgeleid en zal het CB dus weinig bezoeken. Een uitbreiding van het aantal contacten is daarmee volstrekt zinloos. Er zijn veel betere en meer effectieve benaderingen denkbaar dan te trachten een archaïsch systeem nieuw leven in te blazen.
Mijn naam is (P.) Auke Wiegersma met onder meer een opleiding tot arts, sportarts, jeugdarts (1990) en epidemioloog (1992). In 1999 ben ik gepromoveerd op onderzoek naar de lange termijn effecten van de Jeugdgezondheidszorg voor schoolgaande kinderen in Nederland. In het literatuuroverzicht kunt u zowel het proefschrift als de diverse bijbehorende artikelen aantreffen.Na vanaf 1981 gewerkt te hebben bij de GGD Groningen (eerst ‘Schoolartsendienst Appingedam’, daarna ‘BaGD West en Noord Groningen’, ‘Groningen Stad en Ommelanden’ en tot slot GGD Groningen) als jeugdarts en later epidemioloog ben ik vanaf 1997 deels en in 2003 fulltime overgegaan naar het Universitair Medisch Centrum Groningen (aanvankelijk nog Academisch Ziekenhuis Groningen), waar ik mij voornamelijk heb beziggehouden met het ontwikkelen en geven van onderwijs Sociale Geneeskunde in het hele medisch curriculum. Van onderzoek op het gebied van Jeugdgezondheidszorg werd ik door het hoofd van de afdeling verre gehouden, hoofdzakelijk vanwege de voor de JGZ behoorlijk negatieve resultaten van mijn promotieonderzoek (zie publicaties). Dit kan op zijn minst opmerkelijk worden genoemd voor iemand met mijn achtergrond: 10 jaar jeugdarts en 10 jaar epidemioloog met aandachtsgebied JGZ en – in mijn vrije tijd – een (landelijk) promotieonderzoek naar de effecten van JGZ. Daarnaast had ik ook in mijn GGD-tijd al veel onderzoek gedaan: landelijk ijken test motoriek, onderzoek lactose intolerantie, ontwerp instrumenten voor bepaling afwijkingen motoriek, etc., etc. (zie overzicht publicaties), nog los van mijn vertalingen van Engelse vakliteratuur (auteur: B.J.Cratty) over de ontwikkeling van kinderen.
Sinds kort ben ik gepensioneerd en heb ik mij voorgenomen misstanden in de JGZ te onderzoeken, misstanden die schade brengen aan dit in oorsprong prachtige sociaalgeneeskundige specialisme. Mijn persoonlijke ervaringen in deze zijn mede aanleiding voor het initiatief tot deze website.In een apart deel van deze website (hoofdstuk 5 van het deel "Ontwikkeling van de JGZ") zal ik nader ingaan op meer persoonlijke omstandigheden. Ik zal – waar mogelijk - alleen die zaken aanstippen die hebben bijgedragen aan de genoemde misstanden.Ik hoop dat u veel leesgenoegen zult ervaren en hopelijk zal deze website bijdragen aan een voorspoedig herstel van de JGZ in Nederland. Ik blijf hoopvol!
